Pobjedite bolesti srca pijući više vode

Pojedina istraživanja sprovedena od 1999. godine u SAD pokazuju da postoji jasna povezanost između nivoa unosa tečnosti i koronarne bolesti srca. Kompletna viskoznost krvi, viskoznost krvne plazme i nivo fibrinogena se smatraju nezavisnim faktorima rizika za koronarnu bolest srca i svi oni imaju tendenciju da budu povišeni zbog dehidratacije. Dakle, zdravi ljudi koji piju adekvatnu količinu vode generalno zadrže potreban nivo hidratacije i imaju smanjeni rizik od umiranja usljed srčanog udara u odnosu na ljude koji ne piju dovoljno vode.

Unos vode i rizik od koronarne bolesti srca

Dokazano je da postoji jasna i dosljedna povezanost između fatalne koronarne srčane bolesti i unosa odgovarajuće količine vode.

Kod muškaraca, univarijantnom analizom pokazuje se odnos konzumiranja vode putem veze “doza-odgovor” (p < 0,001). U skladu sa tim, muškarci koji piju dvije ili manje čaša vode dnevno nalaze se u grupaciji koja predstavlja “nizak nivo”, oni koji piju tri do četiri čaše vode su u tzv. “srednjem nivou”, a oni koji piju pet ili više čaša su u grupaciji “visok nivo”. Navedena statistika pokazuje da relativni rizik kod “srednjeg nivoa” iznosi 0.65 (95 % interval poverenja (CI): 0.40, 1.05), a kod “visokog nivoa” iznosi 0.46 (95 % (CI): 0.28, 0.75), respektivno.

Kod žena, relativni rizik kod unosa vode “srednjeg nivoa” iznosi 0.54 (95 % (CI): 0.32, 0.90), a kod unosa vode “visokog nivoa” iznosi 0.59 (95 % (CI): 0.36, 0.97), respektivno.

Zašto se rizik od koronarne bolesti srca povećava sa većim unosom tečnosti, izuzev vode? Nekoliko mehanizama su od bitnog značaja. Pića sa kofeinom su blagi diuretici i ona mogu podići viskoznost krvi. Visoko energetska pića, kao što su sokovi i gazairana pića imaju osmolalitet između 556 i 836 mOsm / kg. Osmolalitet predstavlja osmotsku koncentraciju rastvora izraženu u osmolima rastvorene supstance u jedinici zapremine vode, odnosno to je broj čestica rastvorene supstance u jedinici zapremine vode.

Korišćenje visoko energetskih pića izaziva kretanje tečnosti iz vaskularnog sistema u crevni lumen, što dovodi do brzog povećanja viskoznosti krvi.

Ostale tečnosti vjerovatno imaju sličan uticaj dokle god one ne sadrže prekomerne nivoe šećera, soli ili drugih hemijskih elemenata i minerala, koje tijelo izbacuje putem mokrenja i znojenja, čime se smanjuje sadržaj vode u tijelu. Iako mnogi ljudi mogu i vjerovatno bi trebalo da piju više vode nego što to rade, prekomerno konzumiranje vode može isprati bitne soli iz organizma i dovesti do potencijalnih zdravstvenih problema.

nobel.rs